زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

عبدالصمد بن حسین محلاتی اصفهانی





عبدالصمد بن حسین محلاتی اصفهانی، از فضلای و ادبای اصفهان در قرن سیزده هجری بوده است.


۱ - معرفی اجمالی



شیخ عبدالصّمد بن حسین محلاّتی، از فضلای و ادبای اصفهان در قرن سیزده هجری بوده است. او سال‌ها در اصفهان ساکن بوده و از علمای این شهر کسب فیض می‌نموده و به کتابت کتب علمی و ادبی می‌پرداخته است.

۲ - اساتید



وی در اصفهان نزد ملاّ محمّدباقر فشارکی و میرزا یحیی بیدآبادی و حاج سیّداسداللّه بیدآبادی فقه و اصول را آموخته و در فن قرائت از ملاّ خدابخش بهره گرفته است.
[۲] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، بیان المفاخر، ج۲، ص۹۶.


۳ - اقدامات و آثار



او در ۱۷ جمادی‌الاولی سال ۱۲۷۳ق کتابت نسخه‌ای از «عروض» سیفی شاعر بُخاری را در اصفهان به خط نستعلیق به پایان رسانیده است. نسخه ضمیمه مجموعه شماره ۶۲۳ کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی مشهد موجود است.
[۳] فاضل، محمود، فهرست الهیات مشهد، ج۱، ص۳۸۹.

همچنین در تاریخ ۲۰ ربیع‌الثانی ۱۲۸۴ق کتابت «رساله‌ای در معما» از: ملاّ حاجی را در مدرسه میرزا حسین جنب مسجد سیّدحجةالاسلام به پایان رسانیده است. رساله ضمن مجموعه شماره ۶۲۳ در کتابخانه دانشکده الهیات مشهد موجود است.
[۴] فاضل، محمود، فهرست الهیات مشهد، ج۱، ص۳۹۰.

محلاّتی مجموعه‌ای شامل کتاب‌های «اشکال الاربعه»، «تعدیل المیزان» و «شرح تهذیب المنطق» را در سال‌های ۱۲۸۱ و ۱۲۹۱ق در اصفهان به خط نسخ و نستعلیق کتابت کرده و در کتابخانه آیت‌اللّه مرعشی نجفی در قم موجود است. مُهر بیضوی او «عبده الرّاجی عبدالصمد» و تاریخ تملک او بر این نسخه شوال ۱۲۹۵ق است.
[۵] حسینی اشکوری، سید احمد، فهرست مرعشی، ج۱۷، ص۲۰۳.
او تا این سال در قید حیات بوده است.

۴ - پانویس


 
۱. حسینی اشکوری، سیداحمد، تراجم الرّجال، ج۱، ص۲۹۷.    
۲. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، بیان المفاخر، ج۲، ص۹۶.
۳. فاضل، محمود، فهرست الهیات مشهد، ج۱، ص۳۸۹.
۴. فاضل، محمود، فهرست الهیات مشهد، ج۱، ص۳۹۰.
۵. حسینی اشکوری، سید احمد، فهرست مرعشی، ج۱۷، ص۲۰۳.


۵ - منبع



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۲۴۱.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.